assalamualaikum.
apa khabar awak?
saya harap. awak baik baik saja.
bukan apa. saya risau.
tiap pagi saya ucapkan selamat pagi kat awak.
tapi awak tak balas.
mungkin awak sibuk bersiap ke kelas. mungkin awak sedang fokus pensyarah mengajar. mungkin awak tak sihat. mungkin.
takpe. saya faham.
tiap petang saya belek telefon menanti mesej awak.
tapi mesej hotlink jugak yang sampai. kadang kadang MMS maxis tiba. ataupun mesej orang bertanya boleh tak beraya ke rumah.
mungkin awak penat balik dari kelas. mungkin awak masih ada kelas. mungkin awak sibuk nak buat kerja awak. mungkin.
takpe. saya faham.
tiap malam sebelum tidur saya ucap selamat malam kat awak.
tapi tak jugak dapat balasan.
mungkin awak sibuk siapkan tugasan pensyarah. mungkin awak sibuk selesaikan projek akhir awak. mungkin awak sudah lena dibuai mimpi. mungkin.
takpe. saya faham.
tapi kenapa awak perlu diam tiba tiba macam ni. sejak saya balik dari rumah awak tempohari. awak semakin cuba mengelak saya. awalnya, awak kata sambut harijadi mak. saya terima. kemudian awak kata, telefon awak kehabisan bateri. saya terima. selepas itu. awak terus tidak bagi alasan. dan awak terus mendiam.
saya tegur awak di mukabuku. awak kata awak sibuk sedikit. tapi di laman burung biru. awak sibuk bermensi. kalau kerana tugas. saya terima. tapi hanya gurauan semata.
kini. saya tegur di mukabuku. awak membisu. saya unmensi di laman burung biru. awak balas penuh sarkastik. saya mensi awak. tiada balasan.
takpe laa. kalau ini cara awak memberitahu saya yang saya tak diperlukan dalam hidup awak. saya terima. oleh itu, saya akan berdiam. saya harap. apa yang saya buat ini betul.
sekiranya awak terbaca blog ini. ketahuilah. yang saya sedang merindui. dan tegurlah saya. saya pasti akan melayan.
assalamualaikum.
No comments:
Post a Comment